Veegvast

Stallen van boerderijen in het Groene Hart werden vroeger ieder jaar gewit. Ook de muren van het woongedeelte werden in vroeger vaak gewit. In het woongedeelte ging men op een gegeven moment over op het gebruik van veegvast. Hoewel veegvast een product is dat steeds minder gebruikt wordt, kan het bij boerderijen wel goed van pas komen. Bij de betere verfhandel is het nog verkrijgbaar. Het voordeel van veegvast is dat het over witkalklagen heen geschilderd kan worden. Het verschil tussen witkalk en veegvast is niet makkelijk te zien. De originele witkalkmuur behoudt hiermee zijn uitstraling, maar geeft niet meer af.

Veegvast is een waterverdunbare verf op basis van bewerkte cellulose. De verf is uitstekend waterdamp doorlatend, maar niet afwasbaar. Over veegvast zelf kan alleen weer veegvast of een isolerende renovatieverf heen geschilderd worden. Voor een authentiek effect is de blokkwast beter dan de verfroller. Dit geeft een heel andere oppervlaktestructuur. Veegvast kan goed op kleur gebracht worden met pigmenten. Het resultaat oogt erg authentiek. Latex kan ook met pigmenten op kleur gemaakt worden.

Verder lezen

• Het boek ''Kleur op boerderijen''
• 1.0 Historisch verantwoord kleurgebruik
• 2.0 Stel het nadenken over kleuren niet uit tot de schilder komt
• 3.0 Traditionele verf
• 4.0 Kalkverf en andere waterachtige verven
  • 4.1 Witten
    • Kalkverf
    • Kalkcaseïneverf
    • Krijtverf
    • Veegvast
  • 4.2 Gekleurde kalkverven
• 5.0 Teer, teerproducten en teervervangers
• 6.0 Kleurgebruik op boerderijen
• 7.0 De ontwikkeling van het kleurgebruik op het exterieur
• 8.0 Regionale verschillen in kleurgebruik in het Groene Hart
• 9.0 De ontwikkeling van het kleurgebruik in het interieur
• 10.0 Verkleuren van verf
• 11.0 De kleurkeuze
• 12.0 Kleur, monumenten en welstand
• 13.0 Kleurnummers

Bron

• Ineke de Visser, Kleur op boerderijen. In het groene hart van Holland (Hardinxveld-Giessendam 2006)

• M. de Keijzer en P. Keune, Pigmenten en bindmiddelen (Amsterdam, 2001)
• L. Simis, bewerkt door H. Janse, en J. Berghuis jr., Schilder- en Verfkunst (’s-Gravenhage, z.j.)
• H.J. Zantkuyl, Bouwen in Amsterdam (Amsterdam, 1973-1992 p. 94-108)