Trompe l’oeil

Onder diverse andere verflagen bevindt zich een geschilderde trompe l’oeil lambrisering. Foto: Bureau Helsdingen

Fout bij het aanmaken van de miniatuurafbeelding: Bestand met afmetingen groter dan 12,5 MP

Reconstructietekening van deze geschilderde trompe l’oeil lambrisering uit de eerste helft van de 18de eeuw. Foto: Bureau Helsdingen

Trompe l’oeil is een bijzondere schildertechniek waarbij dingen nagebootst worden die er niet zijn. Schilders waren hier vroeger erg bedreven in.

Trompe l’oeil betekent letterlijk dit: het oog bedriegen. Deze decoratievorm kan van heel eenvoudig tot zeer geraffineerd toegepast worden. Eenvoudig is een donkere kleurtoon op een terugliggend vlak en een lichtere kleurtoon op een uitstekend vlak. Paneeldeuren lenen zich hier goed voor. Maar dit kan ook geïmiteerd worden op een vlakke deur. Dit werd ook wel gedaan in combinatie met houtimitaties. Een mooi voorbeeld van een Trompe l’oeil in een boerderij troffen we aan in een boerderij in Vlist. Hier was een houten lambrisering nagebootst met verf. In een uitzonderlijk geval gaat men verder en schildert men, ter wille van de symmetrie, complete vensters en deuren.

Verder lezen

• Het boek ''Kleur op boerderijen''
• 1.0 Historisch verantwoord kleurgebruik
• 2.0 Stel het nadenken over kleuren niet uit tot de schilder komt
• 3.0 Traditionele verf
  • 3.1 Bindmiddelen
  • 3.2 Ondergronden
  • 3.3 Pigmenten
  • 3.4 Kleuren
  • 3.5 Decoratieschilderwerk
    • Houten
    • Marmeren
    • Trompe l’oeil
    • Figuratief schilderwerk
• 4.0 Kalkverf en andere waterachtige verven
• 5.0 Teer, teerproducten en teervervangers
• 6.0 Kleurgebruik op boerderijen
• 7.0 De ontwikkeling van het kleurgebruik op het exterieur
• 8.0 Regionale verschillen in kleurgebruik in het Groene Hart
• 9.0 De ontwikkeling van het kleurgebruik in het interieur
• 10.0 Verkleuren van verf
• 11.0 De kleurkeuze
• 12.0 Kleur, monumenten en welstand
• 13.0 Kleurnummers

Bron

Deze tekst is gebaseerd op:

• Ineke de Visser, Kleur op boerderijen. In het groene hart van Holland (Hardinxveld-Giessendam 2006)

Deze publicatie is tot stand gekomen door eigen onderzoek en o.a. de volgende bronnen:

• M. de Keijzer en P. Keune, Pigmenten en bindmiddelen (Amsterdam, 2001)
• L. Simis, bewerkt door H. Janse, en J. Berghuis jr., Schilder- en Verfkunst (’s-Gravenhage, z.j.)
• H.J. Zantkuyl, Bouwen in Amsterdam (Amsterdam, 1973-1992 p. 94-108)