Natuurlijke pigmenten

Uit Agriwiki

Elke verf bestaat voor een groot deel uit twee belangrijke bestanddelen; het pigment en het bindmiddel. Een pigment is een poedervormige stof die kleur geeft aan de verf. Het bindmiddel zorgt ervoor dat de pigmentdeeltjes aan elkaar en aan de ondergrond hechten.

Historisch kleurgebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Bij een goede restauratie is een op de historie gebaseerde kleurkeuze belangrijk. Om de ontwikkeling van het historisch kleurgebruik te begrijpen, is enige kennis over de belangrijkste historische pigmenten nodig. Er bestaan synthetische en natuurlijke pigmenten. De meeste historische pigmenten zijn natuurlijke pigmenten.

Minerale pigmenten[bewerken | brontekst bewerken]

De mens heeft altijd geprobeerd om de kleuren die hij in de natuur zag te vangen in een verf. Hiervoor heeft hij met zeer uiteenlopende stoffen geëxperimenteerd. Veel pigmenten worden gemaakt van mineralen. Dit zijn stoffen die uit de grond worden gedolven. Sommige mineralen hoeven alleen maar vermalen te worden, maar de meeste mineralen worden in een fabriek bewerkt tot een pigment. Minerale pigmenten zijn meestal goede pigmenten.

Plantaardige pigmenten[bewerken | brontekst bewerken]

Ook van planten kan verf worden gemaakt. Uit de meekrap wordt de felrode kleurstof kraplak gemaakt. Net als veel andere plantaardige pigmenten heeft kraplak nadelen. Plantaardige pigmenten werden dan ook weinig gebruikt door de huisschilder.

Dierlijke pigmenten[bewerken | brontekst bewerken]

Zelfs dieren kunnen grondstof geven voor pigmenten. Voor karmijnrode verf wordt het pigment cochenille gebruikt, dat gemaakt wordt van rode schildluizen. Omdat er voor een liter verf enorm veel luizen nodig zijn, is karmijnrode verf duur en bovendien ook nog matig van kwaliteit. Rode schildluizen worden ondermeer gebruikt als kleurstof in voedingsmiddelen.

Moderne pigmenten[bewerken | brontekst bewerken]

Tegenwoordig hebben veel pigmenten aardolie als grondstof. Dit worden de moderne synthetische pigmenten genoemd.

Verder lezen[bewerken | brontekst bewerken]

Bron[bewerken | brontekst bewerken]

Deze tekst is gebaseerd op:

  • Ineke de Visser, Kleur op boerderijen. In het groene hart van Holland (Hardinxveld-Giessendam 2006)

Deze publicatie is tot stand gekomen door eigen onderzoek en o.a. de volgende bronnen:

  • M. de Keijzer en P. Keune, Pigmenten en bindmiddelen (Amsterdam, 2001)
  • L. Simis, bewerkt door H. Janse, en J. Berghuis jr., Schilder- en Verfkunst (’s-Gravenhage, z.j.)
  • H.J. Zantkuyl, Bouwen in Amsterdam (Amsterdam, 1973-1992 p. 94-108)