Koudebrug

Een koudebrug bestaat uit een materiaal dat gemakkelijk warmte geleidt in tegenstelling tot zijn omgeving. Eigenlijk is de benaming warmtelek beter maar de benaming koudebrug is ingeburgerd. Hoe beter een gebouw geïsoleerd is hoe groter het probleem van koudebruggen. In een geïsoleerde gevel is een staalkozijn, een doorstekende betonlatei, enkel glas of ongeïsoleerd metselwerk een koudebrug. Een houtenkozijn is geen koudebrug omdat het hout een neutrale geleider voor warmte is.

Gevaar van koudebruggen en het voorkomen van koudebruggen

Een koudebrug is slecht voor de constructie en materialen van de koudebrug of vlak naast de koudebrug. Als het buiten koud is en binnen warm, dan lekt er (relatief) veel warmte weg door de koudebrug. Het oppervlak van de koudebrug is dan aanzienlijk lager dan de omgeving. En op dit koude oppervlak vindt condens plaats. Op een beslagen raam is de condens goed te zien. Maar deze condens kan dus ook optreden op andere oppervlakken als dat koudebruggen zijn. Zolang de condens weg geventileerd kan worden is er niet veel aan de hand. Het is in die gevallen vaak alleen wat hinderlijk. Beslaat een raam, zet het dan ook open, een beslagen raam geeft aan dat er geventileerd moet worden. Als er onvoldoende geventileerd wordt kunnen er op de koudebrug schimmelplekken onstaan of kan de constructie zelf aangetast worden.

Een stalen muuranker dat bevestigd is aan een vloerbalk in een na-geïsoleerde ruimte (aan de binnenzijde) is een gevaarlijke koudebrug. Het staal en het hout steken door de isolatie waardoor waterdamp op het het staal (koudste punt door geleiding van buitenaf) kan gaan condenseren. Doordat ventilatie in deze constructie vrijwel onmogelijk is kan het staal gaat roesten en de balkkop gaan rotten. Daarom is het belangrijk dat het ijzer (ook al zit het binnen) goed roestwerend behandeld is. Nog beter is het om het ijzer zo in te pakken dat het geen koudebrug vormt. Hierbij moet nauwkeurig aandacht geschonken worden aan de dampremmer. Deze moet niet onderbroken worden!

Bron

De tekst is gebaseerd op:

• Bureau Helsdingen