Mooie kamer

Overzicht van interieur pronkkamer in het dwarshuis van boerderij in Diever. Te zien: houten schouw en een boezem met hoogreliëf van een zegewagen en plafond met stucwerk.

De mooie kamer (ook wel: pronkkamer, goei kamer; aankante kamer) is een woonkamer in een boerderij die voor speciale gelegenheden gebruikt werd.

Karakter

Hindeloper pronkkamer in het Nationaal Openluchtmuseum Arnhem.

De mooie kamer onderscheidde zich van de herd en keuken van de werksfeer van stal en schuur. Tot in de twintigste eeuw werden ze niet of nauwelijks gebruikt en ze waren vaak niet goed te verwarmen. De ruimte was niet geschikt voor dagelijks gebruik maar werd gebruikt voor het ontvangen van notabele bezoekers zoals de dokter, pastoor, dominee, notaris of burgemeester.

Het karakter en de rijkdom van de mooie kamer werd ontleend aan spijkervast onderdelen als houtimitatie beschilderde paneeldeuren en lambriseringen, stucplafonds en gedecoreerde schoorsteenmantels. Hierbij werd regelmatig modestijlen gevolgd --hoewel soms zeer afgezwakt of vertraagd-- zoals rococo, classicisme, neorenaissance en art nouveau. Ook bij de meubels werd naar de modestijlen van de tijd gekeken; kasten, stoelen en siervoorwerpen al dien niet gemengd met oudere familiestukken.

Door de jaren heen

Vanaf omstreeks 1900 is in de decoratie van de mooie kamers steeds meer de art nouveau stijl terug te zien. De gesneden en in sjablonen geschilderde motieven werden overgenomen. In de jaren voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog werd de goeikamer simpeler ingericht. Vooral in eiken uitgevoerde old-finishmeubelen waren erg populair.

Aan het einde van de twintigste eeuw zijn mooie kamers veelal verdwenen van de boerderij. Alle woonruimten zijn door goede verwarming het hele jaar door bruikbaar en worden dan ook veelal gebruikt in de persoonlijke en familiale sfeer.

Bron

• Gaillard, Karin. Binnen bij boeren: wonen en werken in historische boerderijen. Waanders Uitgevers Zwolle, 2003.