Braakhut

Bijgebouw waarin hennepstengels gedroogd werden en vervolgens gebraakt. Bij het braken werd het houten omhulsel van de vezel gebroken. Na verdere bewerking ging de hennep naar ambachtslieden die het bijvoorbeeld gebruikten om touw te maken.

Het braakproces voltrok zich in de winter. Om de kou tegen te gaan werd er in de braakhut veel gestookt, waardoor niet alleen de werklieden warm bleven maar ook de stengels goed konden drogen. Omdat de braakhut gemaakt was van brandbaar materiaal stond deze doorgaans ten minste 100 meter van de boerderij af.

Bron

• Bode, Anneke. ´Huisnummering en braakhutten´ Streekgeschiedenis Alblasserwaard. 27 mei 2017, https://geschiedenisalblasserwaard.wordpress.com/2017/05/27/huisnummering/.