Ruimte voor Ruimte
Met de RvR-regeling wordt beoogd de kwaliteit van het landelijk gebied te verbeteren zonder dat dit tot uitgaven van de overheid leidt. Ruimtelijke kwaliteitsverbetering wordt bereikt door agrarische bedrijfsgebouwen te slopen en de kosten die dit met zich meebrengt te financieren via de uitgifte van woningbouwlocaties, boven op de contingenten die het Rijk aan de provincies heeft toegekend.
RvR en cultuurhistorie[bewerken | brontekst bewerken]
In het buitengebied mogen volgens het bestemmingsplan meestal geen woningen gebouwd worden. Een uitzondering hierop is de Ruimte voor Ruimte (RvR) regeling. Voor de sloop van iedere 1000 m² aan stallen en loodsen of 5000 m² kassen mag één woning worden teruggebouwd. Nieuwbouw mag alleen als de ruimtelijke kwaliteit verbetert. Meestal moet voor de RvR-regeling het bestemmingsplan herzien worden. Bij deze regeling is het van groot belang dat er geen cultuurhistorisch waardevolle bijgebouwen zoals wagenschuren en varkenshokken gesloopt worden. Zo kan een historische wagenschuur net nodig zijn om aan het minimale aantal m² voor de sanering te komen. Er kan dus een spanningsveld tussen Ruimtelijke Ordening en cultuurhistorie ontstaan. Een integrale aanpak door gemeenten is belangrijk om dit soort problemen te voorkomen.
Bron[bewerken | brontekst bewerken]
De tekst is gebaseerd op:
- Ineke de Visser, e.a., Boerderij in Perspectief, Handvatten voor Herbestemming (Alblasserdam 2007) p.13
