Hydrofoberen

Uit Agriwiki

Hydrofoberen is 'Het waterafstotend maken van een oppervlak of een ondergrond met een chemisch preparaat. Voorzover er sprake is van toepassing op historische bouwwerken gaat het daarbij veelal om gevels. Het betreft dan vooral gevels die opgetrokken zijn uit metselwerk bestaande uit baksteen, natuursteen, of een combinatie daarvan. Met hydrofoberen wordt dus getracht de gevel waterafstotend te maken.' (Brochure techniek, Rijksdienst voor het cultureel erfgoed, 1. Hydrofoberen van gevels (gewijzigde 5e druk 2007)

Overwegingen[bewerken | brontekst bewerken]

Gevels waterdicht maken door een hydrofobeermiddel toe te passen is af te raden. Ten eerste is het aanbrengen van het middel niet reversibel (niet terug te draaien). Hierdoor verliest de gevel zijn authentieke staat en verliest een deel van zijn cultuurhistorische waarde. Bovendien is er nog niet bekend hoe een hydrofobeermiddel zich over langere tijd gedraagt, het is nog een relatief jong middel. En als laatste, maar zeker niet onbelangrijk: als het water moeilijk binnendringt betekent dat ook dat het er moeilijk uit kan. Vocht wat nog in de gevel aanwezig is of door haarscheurtjes binnendringt, kan niet naar buiten. Bij vorst wordt dit al snel een probleem doordat het vocht dan uitzet en de stenen daardoor stuk kunnen vriezen. Onderzoek door TNO wijst hier ook op.

Bouwkundige alternatieven[bewerken | brontekst bewerken]

'Het plegen van regelmatig en zorgvuldig onderhoud is in de meeste gevallen het beste antwoord op veel problemen die we bij oude gebouwen tegenkomen, dus ook bij vochtdoorslag in gevels. Regelmatige en verantwoorde reparatie van aangetast metsel- en voegwerk beschermt gevels al honderden jaren tegen weer en wind. Er zijn echter situaties, waarin gevels geen weerstand kunnen bieden aan felle of aanhoudende regenbuien. Bouwkundige maatregelen komen dan als eerste in aanmerking. Daaronder kunnen worden verstaan: het oliën, witten, verven of pleisteren van de gevel. Vaak zijn het ook veranderingen in de omgeving die aanleiding kunnen zijn voor het vochtoverlast: het kappen van bomen in de nabijheid van een monument bijvoorbeeld. De hevige regenvlagen werden tot het kappen getemperd door de bomen. Leilinden kunnen in dit opzicht zowel een regenwerende als een zonwerende functie hebben.' (Brochure techniek, Rijksdienst voor het cultureel erfgoed, 1. Hydrofoberen van gevels (gewijzigde 5e druk 2007)

Wanneer hydrofoberen[bewerken | brontekst bewerken]

'Wanneer bouwkundige maatregelen geen oplossing kunnen bieden in het voorkomen van vochtdoorslag in gevels of wanneer er andere (bijvoorbeeld esthetische) redenen zijn die dergelijke ingrepen niet toestaan, KAN hydrofoberen worden overwogen. Daarbij moet de gevelconstructie uitdrukkelijk aan de volgende voorwaarden voldoen:

  1. De gevel moet in een goede bouwkundige staat verkeren.
  2. Het materiaal in de gevel moet homogeen van aard zijn.
  3. Het hydrofobeermiddel moet voldoende aanslaan.
  4. De gevel mag geen vocht bevatten (denk aan inwaterend en optrekkend vocht).
  5. De gevel mag geen zouten bevatten.' (Brochure techniek, Rijksdienst voor het cultureel erfgoed, 1. Hydrofoberen van gevels (gewijzigde 5e druk 2007)

Het belangrijkste is: Laat u goed adviseren! Het vierde en vijfde punt is bij oude gevels vrijwel altijd een probleem dat vaak onderschat wordt.

Bron[bewerken | brontekst bewerken]

De tekst is gebaseerd op:

  • Brochure techniek, Rijksdienst voor het cultureel erfgoed, 1. Hydrofoberen van gevels (gewijzigde 5e druk 2007)
  • Ineke de Visser (Bureau Helsdingen) / Gemeente Leidsendam-Voorburg. Monumenten Waarderen en beheren. Praktische leidraad voor eigenaren van Monumenten (maart 2010)

Verder lezen[bewerken | brontekst bewerken]