Cultuurhistorische waarde
Tegenwoordig wordt de term `Cultuurhistorie` bij voorkeur gebruikt voor het totaal aan sporen van menselijke activiteiten, boven en onder de grond, in de stad en op het platteland, opgebouwd uit biotisch en abiotisch materiaal. In deze opvatting staat 'cultuurhistorie' voor de brede betekenis van 'al wat de mens heeft voortgebracht', als tegenhanger van 'natuurhistorie'. Essentieel is dus dat het gaat om de (sporen van) menselijke activiteiten: cultuur in tegenstelling tot natuur. Cultuurhistorische waarde is de optelsom van waarden, een koepelterm waar het bouwhistorische vakgebied een onderdeel van uitmaakt. We rekenen een object tot de cultuurhistorie op het moment dat het oud of verouderd of gedateerd is, dat wil zeggen behorend bij een voorbije periode.
Cultuurhistorische waarde in brede zin is de samenbundeling van:
- archeologische waarde
- landschappelijke en stedenbouwkundige structuren en elementen: historisch-geografische waarde
- bouwkunst en monumenten: monumentwaarde
De cultuurhistorie is dan het resultaat van:
- culturele, sociaal-economische en geestelijke ontwikkelingen
- geografische, landschappelijke of bestuurlijke ontwikkelingen
- technische, innovatieve of typologische ontwikkelingen
Boerderijen hebben doorgaans een hoge cultuurhistorische waarde omdat er op één lokatie sprake is van een optelsom van
- archeologische waarde vanwege de oude bewoningsplek, vaak al vanuit de middeleeuwen. In laaggelegen gebieden blijkt die oude bewoningsplek vaak uit een terp of een woonheuvel die dan als herkenningspunt dient. Dergelijke lokaties hebben archeologsiche waarde vanwege de bewoningssporen.
- een samenhang tussen het erf als landschappelijk element, als onderdeel van een door mensenhanden aangelegd cultuurlandschap
- een historisch gebouw waarbij sprake is van architectuurhistorische waarde en / of bouwhistorisch waarden zoals blijkt uit b.v. historische gelaagdheid, historische materialen, een streekgebonden bouwwijze of typologie.
Bron[bewerken | brontekst bewerken]
De tekst is gebaseerd op:
- Bureau Helsdingen
Links[bewerken | brontekst bewerken]
Verder lezen[bewerken | brontekst bewerken]
- P. Minkjan e.a. Handboek Cultuurhistorisch beheer (Landschapsbeheer Nederland 2006)deel 2.
